วิธีเพิ่มความสูงด้วยการยืดตัว

วิธีเพิ่มความสูงด้วยการยืดตัว

วิธีเพิ่มความสูง

คนที่ตัวสูงมักจะได้เปรียบในหลายๆด้าน เช่นในด้านบุคลิกภาพ กีฬา ความมีเสน่ห์ โอกาสในตำแหน่งหน้าที่การงานบางประเภท เป็นต้น ดังนั้นการที่เราจะเพิ่มความสูงได้อีกแม้เล็กน้อยก็เป็นสิ่งที่เรามักจะคาดหวังกัน ก่อนหน้านี้มีหลายบทความที่อธิบายถึงปัจจัยหลักในการเพิ่มความสูงในช่วงที่อยู่ในวัยเจริญเติบโตกันไปแล้ว แต่คราวนี้ เราจะมาพูดถึงวิธีการเพิ่มความสูงที่จะเป็นตัวช่วยเล็กน้อย สำหรับทั้งในผู้ที่อยู่ในวัยเจริญเติบโตและผู้ที่เลยช่วงวัยเจริญเติบโตไปแล้ว สามารถนำไปปรับใช้ให้เห็นผลกันได้ทุกคน ในส่วนนี้เราจะไม่ได้พูดถึงการสร้างความสูงในระดับเซลล์และการเจริญเติบโตของร่างกาย แต่เราจะกล่าวถึงการเพิ่มส่วนสูงด้วยหลักการทางกายภาพทั่วไปของคนเรานั่นเอง

วิธีเพิ่มความสูงด้วยการยืดตัวจะช่วยปรับโครงกระดูกและกล้ามเนื้อของเราให้เข้ารูป เพื่อให้อยู่ในรูปร่างที่ดีที่สุด เราจะมาเริ่มต้นจากวิธีการยืดตัวอย่างง่ายๆ 5 วิธีดังต่อไปนี้
วิธีที่ 1 ยกขา (Two leg lift)นอนคว่ำลง วางแขนไว้ด้านหน้า คว่ำมือลงราบกับพื้น ยืดขาตรง แล้วค่อยๆยกขาทั้งสองข้างให้ลอยจากพื้นในขณะที่มือแนบติดพื้น ยกขาให้สูงที่สุดที่ทำได้ พยายามให้เท้าติดกัน ยกค้างไว้ 3-4 วินาที และค่อยๆวางเท้าลง ผ่อนคลายตัว ใน 1 เซ็ต ให้ทำเช่นนี้ 10 ครั้ง แนะนำออกกำลังกายด้วยวิธีนี้ 5-10 เซ็ตต่อวัน

วิธีที่ 2 ห้อยตัว (Hanging)
การโหนบาร์และห้อยตัวลงมา จะช่วยเพิ่มความแข็งแรงและยืดกระดูกสันหลังของคุณ วางมือให้ห่างกันพอสมควร จะช่วยเพิ่มความแข็งแรงให้กับไหล่และกล้ามเนื้อหลังอีกด้วย เวลาที่แนะนำคือประมาณ 30 นาที โดยอาจแบ่งออกเป็นช่วงๆ ตามความแข็งแรงของร่างกายแต่ละคน

วิธีที่ 3 ยืดตัว (Super stretch)เริ่มจากยืนตัวตรง ยกมือขึ้นเหนือหัวให้สูงที่สุดที่จะทำได้ เอียงไปด้านหลังเล็กน้อยเพื่อให้ตัวยืดออกไปอีก ถ้าคุณทำถูกวิธี คุณจะรู้สึกตึงในช่วงล่างสุดของกระดูกสันหลัง
หรืออีกวิธีหนึ่งที่เป็นการยืดตัวเช่นกัน คือแทนที่จะทำในถ้ายืน ก็เปลี่ยนเป็นท่านอนแทน
ยื่นมือออกไปด้านหน้าให้สุด แล้วแอ่นหลั่งขึ้นมาเล็กน้อย วิธีนี้ก็จะช่วยให้ตัวยืดได้เหมือนเช่นวิธีแรก การยืดแต่ละครั้งแนะนำทำไม่เกิน 5-8 วินาที แนะนำออกกำลังกายด้วยการยืดตัว เซ็ตละ 10 ครั้ง วันหนึ่งควรทำอย่างน้อย 3 เซ็ต จะช่วยยืดตัวและยืดหลังให้กระดูกได้รูปร่างที่ดี และเพิ่มความสูงทางกายภาพได้อีกเล็กน้อย

วิธีที่ 4 ยืดตัวกับกำแพง (Wall stretch)วิธีนี้ก็จะช่วยยืดกระดูกสันหลังของคุณ วิธีการคือ ยืนตรง เขย่งปลายเท้าขึ้น โดยให้หลังแนบติดกับกำแพง แล้วยกแขนขึ้นให้สูงที่สุด โดยพยายามให้หลังแนบชิดกับกำแพงอยู่ ในการทำแต่ละครั้งแนะนำทำไม่เกิน 5-7 วินาที แนะนำการเพิ่มความสูงด้วยการยืดตัวให้ติดกับกำแพงเป็นจำนวน 10 ครั้งใน 1 เซ็ต วันหนึ่งแบ่งทำอย่างน้อย 3 เซ็ต จะช่วยยืดกระดูกสันหลังของคุณให้ตรงขึ้นได้

วิธีที่ 5 ยืดตัวในท่า “Downhill Racer”วิธีสุดท้าย เป็นการยืดตัวที่จะช่วยยืดกระดูกสันหลังและยืดแขนขาส่วนล่าง
ยืนตรง แยกขาให้ห่างเล็กน้อยให้อยู่ตรงกับหัวไหล่ เอาแขนแนบไว้ทางด้านหลัง หายใจเข้าให้ลึกทีสุด และเมื่อหายใจออก โน้มตัวลงด้านหน้าจากระดับเอวขึ้นไป พร้อมกับพยายามดันแขนไปด้านหลังให้มากที่สุด แล้วกลับมายืนในท่าเดิม การทำแต่ละครั้ง แนะนำในช่วง 5-7 วินาที วันหนึ่งควรทำ 3 เซ็ต เซ็ตละ 10 ครั้ง


วิธีการเหล่านี้คือการยืดตัวขั้นต้นที่เราทุกคนสามารถทำได้ โดยไม่จำกัดอายุ เพศ และวัย ที่จะช่วยจัดกระดูกสันหลังของเรา และให้เรายืดตัวได้อีกเล็กน้อยแม้ว่าจะเลยช่วงวัยเจริญเติบโตที่สามารถเพิ่มความสูงได้มาแล้ว นอกจากจะช่วยในการเพิ่มส่วนสูงทางโครงสร้างกระดูกและกล้ามเนื้อแล้ว ยังช่วยให้เรามีสุขภาพที่ดีขึ้น มีระบบการไหลเวียนเลือดและออกซิเจนในเลือดที่ดีขึ้นอีกด้วย ส่งผลให้เซลล์ต่างๆทั่วร่างกายทำงานดีขึ้น

ดังนั้นในผู้ที่ต้องการเพิ่มส่วนสูง ปัจจัยหลักๆที่สำคัญเช่น การนอนหลับ การออกกำลังกาย การรับประทานอาหารที่มีประโยชน์หรือการทานเสริมด้วยอาหารเสริมเพิ่มความสูงที่ช่วยในการหลั่งโกรทฮอร์โมนหรือฮอร์โมนการเจริญเติบโต และการลดความเครียด สิ่งเหล่านี้เป็นหลักสำคัญในการเพิ่มความสูงในวัยเจริญเติบโตซึ่งจะช่วยเสริมบุคลิกภาพและความมั่นใจของเราในอนาคต แต่ก็อย่าลืมว่าการดูแลตัวเอง ท่าทาง การนั่งการยืน ก็เป็นสิ่งสำคัญ ในคนที่ชอบนั่งหลังค่อม ก็จะทำให้กระดูกผิดรูปผิดร่างได้ในอนาคต และยังทำให้ระบบการไหลเวียนเลือด และการนำโกรทฮอร์โมนไปสร้างความเจริญเติบโตให้กับร่างกายทำได้ไม่ดี ดังนั้น นอกจากปัจจัยหลักที่สำคัญในการหลั่งโกรทฮอร์โมน เราจึงควรดูแลบุคลิกภายนอกด้วย เพราะจะได้ทั้งเรื่องบุคลิกภาพ สุขภาพที่ดี และเป็นตัวช่วยในการเพิ่มความสูงของเราอีกเช่นกัน

อาหารเสริมเพิ่มความสูง GH3 วิจัยและพัฒนาสูตรจากประเทศสหรัฐอเมริกา ผ่านมาตราฐานอย.และมาตราฐานการผลิต GMP, HALAL และ HACCP จีเอชทรีช่วยบำรุงต่อมใต้สมองให้หลั่งโกรทฮอร์โมนได้มากขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ เหมาะสำหรับเด็กวัยเจริญเติบโตที่ต้องการเพิ่มส่วนสูง เห็นผลรวดเร็วตั้งแต่ 1-3 เดือนแรกในสูตรการทานที่แนะนำ สนใจสั่งซื้อติดต่อโทร/Line/Whatsapp 08-1565-9174 หรืออีเมลล์ gh3tallplus@gmail.com

วิธีเพิ่มความสูงด้วยการยืดตัว

วิธีเพิ่มความสูงด้วยการยืดตัว

หลังจากตื่นนอนตอนเช้าได้กาแฟหอมๆสักแก้ว

หลังจากตื่นนอนตอนเช้าได้กาแฟหอมๆสักแก้ว จะรู้สึกกระชุ่มกระชายตลอดทั้งเช้า บางท่านรับกาแฟและขนมบางอย่างเป็นอาหารเช้า หลังจากทำงานก็ยังมี coffee break บางท่านยังดื่มหลังอาหารเที่ยงและตอนสายๆ ยิ่งต้องเข้าประชุมกาแฟหอมๆสักแก้วจะทำให้สดชื่นหายง่วง

ปัจจุบันการดื่มกาแฟเป็นที่นิยมการอย่างแพร่หลายตามปั้มน้ำมัน ตามห้างสรรพสินค้ามีการขายอย่างมากมาย จะเห็นได้ว่ากาแฟเป็นส่วนหนึ่งหรือบางคนอาจจะเป็นส่วนสองส่วนสามของชีวิตประจำวัน แต่จะมีใครกังวลหรือไม่ว่าที่เราดื่มทุกวันวันละหลายแก้วแล้วมันมีโทษ หรือคุณประโยชน์อะไรบ้าง หากคุณเป็นคอกาแฟคุณควรจะอ่านบทความนี้

ส่วนประกอบที่สำคัญของกาแฟ ส่วนประกอบที่สำคัญของกาแฟคือ caffeine หรือมีชื่อทางเคมีว่า 1,3,7-trimethylxanthine ซึ่งเป็นอนุพันธ์ของยาขยายหลอดลม theophylline caffeine สามารถพบได้ในหลายชนิด ได้แก่ เมล็ดคา เมล็ดกาแฟ ใบชา โคลา caffeine ถูกผสมลงในน้ำอัดลม ยาแก้หวัดบางชนิด ยาแก้ปวด ยาลดน้ำหนัก

กาแฟจะถูกดูดซึมอย่างรวดเร็วหลังจากที่เราดื่มกาแฟ และจะถูกขับออกไปครึ่งหนึ่งในเวลาประมาณ 4 ชั่วโมงกาแฟจะไม่สะสมในร่างกายโดยจะถูกทำลายและขับออกหมด ผู้ที่สูบบุหรี่ จะมีการขับถ่ายกาแฟมากกว่าผู้ที่ไม่สูบดังนั้นคนที่สูบบุหรี่หากต้องการการกระตุ้นของกาแฟจะต้องดื่มกาแฟบ่อยกว่าคนที่ไม่สูบบุหรี่ คนท้องและผู้ที่กินยาคุมกำเนิดจะมีการขับกาแฟน้อยกว่าคนทั่วไป กาแฟจะออกฤทธิ์โดยการกระตุ้นสมองทำให้รู้สึกสดชื่นและมีสมาธิ ปริมาณcaffeine ที่มีในเครื่องดื่มแต่ละชนิดขึ้นกับความเข้มข้น ตารางข้างล่างเป็นตัวอย่างปริมาณกาแฟ

นักวิทยาศาสตร์ประมาณว่า วันหนึ่งๆเราจะรับสาร caffeine ประมาณ 250-600 มก.ซึ่งไม่เกิดผลข้างเคียงต่อร่างกาย ผลดีของกาแฟ กาแฟจะกระตุ้นระบบประสาทส่วนกลางทำให้ไม่ง่วง สมาธิในการทำงานดีขึ้น ผู้ที่ดื่มกาแฟจะทำให้ไม่ง่วงนอน มีสมาธิในการทำงาน และยังทำให้ความสามารถในการทำงานดีขึ้น และยังลดอาการปวดเมื่อยเนื่องจากไขหวัด ผลต่อสมรรถภาพของร่างกายดีขึ้น เช่นการขี่จักรยาน การว่ายน้ำ เล่นกีฬาได้นานขึ้น ผลดีของกาแฟ จะทำให้ไม่ง่วงนอนโดยเฉพาะผู้ที่ทำงานเป็นกะ และช่วยลดอุบัติเหตุขณะขับรถ

กระตุ้นอวัยวะของร่างกายและเพิ่มการเผาผลาญไขมันและช่วยลดน้ำหนักได้ด้วย กาแฟจะมีฤทธิ์ขับปัสสาวะอ่อนๆดังนั้นขณะออกกำลังกายหรือหลังออกกำลังกายไม่ควรรับเครื่องดื่มที่มีส่วนผสมของกาแฟเพราะจะทำให้ร่างกายขาดน้ำ ดื่มนานๆจะติดกาแฟหรือไม่ องค์การอนามัยโลกกล่าวว่าไม่มีหลักฐานว่ากาแฟจะเป็นสารซึ่งหากดื่มนานๆแล้วจะเสพติด การดื่มกาแฟจะเป็นนิสัยมากกว่าเสพติดเนื่องจากไม่จำเป็นต้องเพิ่มปริมาณของกาแฟ และเมื่อหยุดกาแฟบางคนก็เกิดอาการปวดหรือมึนศีรษะเพียงเล็กน้อย

ผลดีของกาแฟต่อสุขภาพ โรคหอบหืด มีรายงานว่าการดื่มกาแฟวันละ 3 แก้วจะลดอาการหอบหืด หากดื่มมากกว่า 6 แก้วการทดสอบสมรรถภาพปอดจะดีขึ้น กาแฟก็เหมือนกับพืชอื่นๆมีสาร flavanoid ซึ่งเป็นสารต้านอนุมูลอิสระ การดื่มกาแฟจะลดอาการง่วงนอน และทำให้มีสมาธิในการทำงานดีขึ้นโดยเฉพาะผู้ที่ทำงานเป็นกะ และลดอุบัติเหตุขณะขับขี่ กาแฟช่วยลดอาการซึมเศร้าและคลายความวิตกกังวล การดื่มกาแฟเป็นประจำจะลดอุบัติการณ์การเกิดนิ่วในทางเดินปัสสาวะ และยังลดอุบัติการณ์ของนิ่วในถุงน้ำดี มีหลักฐานพอจะเชื่อว่าการดื่มกาแฟจะป้องกันมะเร็งลำไส้ใหญ่เมื่อดื่มวันละ 4 แก้ว

กาแฟกันสุขภาพสตรี กาแฟกับการตั้งครรภ์ The Food Standards Agency ก่อนหน้านี้มีความเชื่อว่าการดื่มกาแฟจะเป็นผลเสียต่อการตั้งครรภ์ แต่จากหลักฐานยังไม่พบผลเสียดังกล่าว ประเทศอังกฤษได้แนะนำว่า การดื่มวันละ 3-4 แก้วขณะตั้งครรภ์ไม่เกิดผลเสีย สำหรับผู้ที่ตั้งท้องหากงดได้ก็น่าจะงด การเป็นหมัน พบว่าหากดื่มกาแฟมากกว่า 1แก้วจะมีโอกาสเกิดการเป็นหมันเพิ่มขึ้น

กาแฟกับโรคกระดูกพรุน ยังมีรายงานทั้งสนับสนุนว่า การดื่มกาแฟทำให้เกิดโรคกระดูกพรุน บางรายงานก็กล่าวว่าไม่เกิดโรค ผู้ที่เกิดโรคกระดูกพรุนมักจะได้รับแคลเซียมไม่พอแนะนำว่าควรจะดื่มนมเริมสำหรับผู้ที่ดื่มกาแฟวันละ 2 แก้วขึ้นไป

กาแฟกับโรคมะเร็ง มีรายงานจาก World Cancer Research Fund ว่าการดื่มกาแฟปริมาณปานกลางไม่มีความสัมพันธ์กับโรคมะเร็ง มีรายงานกล่าวว่าการดื่มกาแฟมีผลดีต่อการป้องกันมะเร็งตับอ่อนเล็กน้อย มีรายงานว่าการดื่มกาแฟอาจจะมีผลป้องกันโรคมะเร็งลำไส้ใหญ๋

.

กาแฟกับโรคหัวใจ เท่ามีรายงานขณะนี้พบว่าการดื่มกาแฟวันละ 4 แก้วไม่มีความสัมพันธ์กับโรคหัวใจ การดื่มกาแฟเป็นประจำไม่ทำให้ความดันโลหิตสูงขึ้น การดื่มกาแฟครั้งแรกจะทำให้ความดันขึ้นชั่วคราว

.

กาแฟกับโรคเบาหวาน จากการศึกษาพบว่าการดื่มกาแฟจะทำให้เกิดภาวะดื้อต่ออินซูลินเพิ่มขึ้น 15 % กรดไขมันในเลือดเพิ่มขึ้น ฮอร์โมน epinephrine เพิ่มสูงขึ้น ความดันโลหิตสูงขึ้น ซึ่งอาจจะส่งผลเสียต่อผู้ป่วยที่เป็นเบาหวาน

ชมพู่(ทุกสายพันธุ์)

ชมพู่(ทุกสายพันธุ์)                

         ลักษณะทางธรรมชาติ               
      * เป็นพืชเขตร้อนและกึ่งร้อน ปลูกได้ดีในทุกภาค ทุกพื้นที่ และทุกฤดูกาล  ชอบดินดำร่วนหรือดินปนทรายร่วนมีอินทรีย์วัตถุมากๆ ระบายน้ำดี เนื้อดินไม่ลึกนัก ระบบรากหากินที่บริเวณผิวดินจึงไม่ค่อยทนต่อสภาพน้ำขังค้างนาน ต้องการความชื้นสูงทั้งในดินและความชื้นสัมพัทธ์ในอากาศ  ช่วงพักต้นต้องการน้ำน้อยแต่ช่วงออกดอกติดผลต้องการน้ำสม่ำเสมอ

      * ปลูกง่ายโตเร็ว  ให้ผลผลิตได้ตั้งแต่อายุ 4 เดือนหลังปลูก (กิ่งตอน/ทาบ/ติดตา ) บางสายพันธุ์ให้ผลตลอดปี (ไม่มีรุ่นหรือทยอยออกตลอดปี) แบบไม่มีฤดูกาล   บางสายพันธุ์ให้ปีละ 2 รุ่น               

      * เป็นพืชไม้ผลอายุยืนกว่า 50 ปี ส่วนมากต้นที่ตายมักตายก่อนอายุขัยเนื่องจากสภาพแปลงปลูกไม่   น้ำในดินโคนต้นมากทำให้รากแช่น้ำตลอดเวลา   ต้นโทรมเนื่องจากได้รับธาตุอาหาร (ธาตุหลัก-รอง-เสริม-ฮอร์โมน) ไม่สมดุล  ในขณะที่ต้นถูกเร่งเร้าในการออกดอกติดผลตลอดปีและอีกหลายปัจจัยที่บั่นทอนให้ต้นอ่อนแอ               

      * การใช้ต้นตอพันธุ์พื้นเมืองหรือเพชรทูลเกล้าแล้วเปลี่ยนยอดเป็นพันธุ์ดีตามต้องการพร้อมกับมีการเสริมรากจะช่วยให้ต้นมีรากมากขึ้น ส่งผลให้ต้นได้รับสารอาหารมากกว่าการมีเพียงรากเดียว เมื่อต้นได้รับสารอาหารมากขึ้นสภาพต้นย่อมแข็งแรง สมบูรณ์ ผลดกคุณภาพดี และอายุต้นยืนนานยิ่งขึ้นอีกด้วย               

      * มีดอกสมบูรณ์เพศ (เกสรตัวผู้-ตัวเมียอยู่ในดอกเดียวกัน) ออกดอกที่ซอกใบใต้ท้องกิ่งแก่ ลำต้น หรือแม้แต่ที่โคนต้น และรากที่พ้นพื้นดินก็ออกดอกติดผลได้หากต้นมีความสมบูรณ์สูง               

      * ไม่ออกดอกติดผลจากปลายกิ่งหรือกิ่งเกิดใหม่ในปีนั้น แต่จะออกดอกติดผลจากกิ่งแก่อายุไม่น้อยกว่า 6 เดือนหรือมากกว่า การตัดปลายกิ่งทิ้งเหลือเฉพาะส่วนโคนซึ่งเหมาะสำหรับออกดอกติดนอกจากเป็นการควบคุมขนาดทรงพุ่มให้กว้างเกินไปได้แล้วยังเป็นการเสริมให้ออกดอกติดผล การลำเลียงน้ำเลี้ยง ไปยังกิ่งนั้นดีอีกด้วย               

      * ลักษณะต้นที่จะให้ผลผลิตดีและดกนั้น ช่วง เรียกใบอ่อน-เปิดตาดอก ควรมีใบประมาณ 30 เปอร์เซ็นต์  ช่วงติดผลแล้วควรมีใบประมาณ 50 เปอร์เซ็นต์ และตลอดทุกช่วงที่มีดอกผลภายในทรงพุ่มไม่ควรมีใบใหม่ หรือยอดอ่อนเกิดขึ้นเลย  โดยเด็ดทิ้งตั้งแต่ออกมาเป็นยอดผักหวาน

      * การเปิดภายในทรงพุ่มให้โปร่งด้วยการตัดยอดประธาน (ผ่ากะบาล) จนแสงแดดช่วงเที่ยงวันส่องผ่านลำต้นและกิ่งภายในทรงพุ่มได้อย่างทั่วถึง   จะทำให้เปลือกลำต้นและเปลือกกิ่งสะอาดไม่มีเชื้อราจับ ส่งผลให้ตาดอกซึ่งอยู่ใต้เปลือกสมบูรณ์พร้อมที่จะออกมาได้ทุกเวลาเมื่อถูกกระตุ้น หรือเปิดตาดอก               

      * ทรงพุ่มโปร่งแสงแดดส่องทั่วภายใน นอกจากช่วยป้องกันเชื้อราแพร่ระบาดได้แล้วยังทำให้แม่ผีเสื้อไม่เข้าวางไข่อีกด้วยเพราะความร้อนภายในทรงพุ่มทำให้ไข่แม่ผีเสื้อฝ่อไม่อาจฟักออกมาเป็นตัวหนอนได้                

      * เป็นไม้ผลประเภทตอบสนองต่อ  ปุ๋ยและฮอร์โมน  เร็วมากไม่ว่าจะให้ทางรากหรือทางใบ ช่วงผลแก่ใกล้เก็บเกี่ยวหากให้ 13-13-21 (ทางราก) ควบคู่กับให้ 0-0-50  หรือ 0-21-74  (ทางใบ) จะทำให้รสหวานจัดราวกับแช่ในขันทศกร  เมื่อรับประทานถึงกับแสบคอเลยทีเดียว               

      * ระหว่างต้นกำลังออกดอก-ติดผล ตัดแต่งกิ่งได้จะไม่กระทบกระเทือนต่อดอกหรือผลบนต้นเหมือนไม้ผลอื่นๆ แนะนำให้เด็ดยอดแตกใหม่ตั้งแต่ยังเป็นยอดเล็กๆ (ยอดผักหวาน ) โดยการใช้ปลายนิ้วสะกิดเบาๆยอดอ่อนก็จะหลุดออก  วิธีนี้จะไม่ทำให้เกิดเป็นแผลขนาดใหญ่ให้เชื้อโรคเข้าได้               

      * สารกำจัดวัชพืชหรือยาฆ่าหญ้าเป็นอันตรายต่อชมพู่อย่างมาก ละอองสารกำจัดวัชพืชที่ปลิวลอยไปกระทบส่วนใบจะทำให้ใบกร้านหรือไหม้แล้วแห้งไปในที่สุด ส่วนสารกำจัดวัชพืชที่ซึมแทรกในเนื้อวัชพืชนั้นเมื่อวัชพืชถูกย่อยสลาย  สารกำจัดวัชพืชก็จะเข้าไปปนเปื้อนอยู่ในเนื้อดิน  สร้างความเสียหายแก่ระบบรากได้เช่นกัน จึงไม่ควรกำจัดวัชพืชด้วยสารเคมีแต่ใช้วิธีถอนหรือตัดและไม่แนะนำให้ใช้วิธีถากหรือขุดเพราะจะกระทบกระเทือนปลายราก (ชมพู่มีรากตื้น) พร้อมกันนั้นควรมีเศษซากพืชคลุมพื้นดินทั่วบริเวณทรงพุ่มและรอบนอกห่างออกไป 1-2 ม. เพื่อสร้างความชุ่มชื้นหน้าดินและให้เป็นแหล่งอาศัยของจุลินทรีย์               

      * ดอกชมพู่เป็นดอกสมบูรณ์เพศ (กระเทย) ที่มีทั้งเกสรตัวผู้และเกสรตัวเมียอยู่ในดอกเดียวกัน ผสมกันเองหรือผสมกับต่างดอกได้               

      * เกสรตัวผู้หรือเกสรตัวเมียอย่างใดอย่างหนึ่งหรือทั้งสองอย่างไม่สมบูรณ์เกิดจากขาดสารอาหาร/ฮอร์โมนหรือสภาพแวดล้อมไม่เหมาะสม (อากาศร้อนหรือฝนตกชุก) แล้วผสมกันแล้วพัฒนาเป็นผลจะเป็นผลไม่สมบูรณ์ ไม่โต รูปทรงบิดเบี้ยว               

      * ช่วงเริ่มแทงช่อดอกออกมาให้บำรุงด้วยฮอร์โมนจิบเบอเรลลิน. เพื่อเตรียมขยายขนาดผลให้มีขนาดใหญ่ยาวและสมส่วน โดยฉีดพ่น 3 รอบ               

        รอบแรก     ช่วงตาดอกเริ่มโผล่ออกให้เห็น               
        รอบสอง     ช่วงหลังดอกบาน               
        รอบสาม     ช่วงติดผลขนาดเล็ก ( หมวกเจ๊ก ) ฉีดพ่นให้ทั่วทั้งต้นและเน้นที่ดอก/ผลโดยตรง......

       การผสมอัตราส่วน  จิบเบอเรลลิน  สำคัญมาก  เพราะแต่ละยี่ห้อกำหนดความเข้มข้นในการใช้ไม่เท่ากัน  ดังนั้นต้องอ่านรายละเอียดแล้วใช้ให้ตรงตามเกณฑ์กำหนดของแต่ละยี่ห้อจริงๆ  การใช้ในอัตราน้อยเกินไปจะทำให้ไม่ได้ผล  การใช้ในอัตราเข้มข้นเกินทำให้รูปทรงผลบิดเบี้ยวและไม่โต                      

     * ช่วงดอกตูมนี้หากพื้นดินโคนต้นถ้าได้เปิดไว้หรือได้นำเศษพืชคลุมหน้าดินออก (ช่วงงดน้ำ) ก็ให้นำกลับเข้าคลุมโคนต้นอย่างเดิม     พร้อมกับให้น้ำโดยเริ่มจากให้น้อยๆ พอหน้าดินชื้นก่อนแล้วจึงค่อยๆ เพิ่มปริมาณมากขึ้นเมื่อผลมีขนาดใหญ่ขึ้นตามลำดับ                

     * ธรรมชาติของชมพู่เมื่อดอกรุ่นแรกออกมาแล้วมักจะมีดอกรุ่นที่สอง-สาม-สี่-ออกตามมาเรื่อยๆ จนมีดอกหลายรุ่นแล้วกลายเป็นผลหลายรุ่นหลายขนาดในต้นเดียวกัน ทำให้ค่อนข้างยุ่งยากต่อการปฏิบัติบำรุงโดยเฉพาะการให้ฮอร์โมนสำหรับผลต่างระยะหรือต่างอายุกัน...........แนวทางแก้ไข คือ               
1. จำนวนดอกทั้งหมดที่ออกไล่เลี่ยกันมาตลอดทั้งปีนั้น ตั้งเป้าเอาไว้เพียง 3 รุ่น/ปี เป็นอย่างมาก               
2. สำรวจจำนวนดอกที่ออกมาแต่ละรุ่นในรอบ 7 วันว่าปริมาณดอกระหว่าง 2 วันแรกกับ2 วันท้ายของ 7 วันนั้นช่วงไหนน้อยกว่ากัน  ถ้าช่วง 2 วันแรกน้อยกว่าช่วง 2 วันท้ายให้เด็ดดอกชุด 2 วันแรกทิ้ง  หรือถ้าช่วง 2 วันท้ายน้อยกว่า  2 วันแรกก็ให้เด็ดชุด 2 วันท้ายทิ้ง  ให้เหลือดอกที่ออกติดต่อกัน 5 วันใน 1 รุ่นก็จะได้ผลที่มีขนาดและอายุใกล้เคียงกันหรือเรียกว่าพร้อมกันก็ได้ หลังจากได้ดอกรุ่นที่ต้องการให้เป็นผลรุ่นเดียวกันเรียบร้อยแล้วให้เด็ดดอกที่ออกต่อมาตลอดระยะเวลา 3 เดือนทิ้งทั้งหมด               
         ระหว่าง 3 เดือนที่เด็ดดอกทิ้งนี้ดอกรุ่นแรกจะพัฒนาเป็นผลโตขึ้นเรื่อยๆ และเมื่อครบกำหนด  3 เดือนแล้วก็ให้เตรียมการเก็บดอกรอบใหม่อีกด้วยวิธีการเดิม                
          วิธีจัดรุ่นแบบ 3 เดือนเด็ดดอกทิ้งกับ 5 วันเก็บดอกไว้นี้ ปฏิบัติอย่างนี้ไปเรื่อยๆ  จะทำให้อายุผลชมพู่แต่ละรุ่นที่อยู่บนต้นต่างกัน 3 เดือน  หลักการเดียวกันนี้หากจัดรุ่นแบบ 1 หรือ 2เดือนเด็ดดอกทิ้งกับ 5 วันเก็บดอกไว้ ก็จะได้อายุผลแต่ละรุ่นต่างกัน  1 เดือน  สรุปก็คือ ช่วงระยะเวลาเด็ดดอกทิ้ง คือ ช่วงต่างอายุของผลบนต้นนั่นเอง.......ทั้งหมดทั้งสิ้นนี้จะประสบความสำเร็จได้ก็ต่อเมื่อต้นมีความสมบูรณ์อย่างแท้จริงเท่านั้น  ทั้งนี้เพราะธรรมชาติของชมพู่ออกดอกติดผลได้ตลอดปีแบบไม่มีรุ่นอยู่แล้ว               

      * ชมพู่เพชรวันนี้เปลี่ยนชื่อเป็น เพชรสายรุ้ง เป็นชมพู่ที่ตลาดนิยมและมีราคาแพงมาก เป็นชมพู่ที่รัฐบาลใช้เป็นผลไม้รับรองการประชุมผู้นำอาเซียน  ต้นสมบูรณ์เต็มที่จะมีผลผลิตตลอดปี ถ้ามีการจัดรุ่นสามารถทำได้ถึงละถึง 6 รุ่น คือ......รุ่น 1 ออกดอก ธ.ค.เก็บเกี่ยว ก.พ.  (ราคาแพงสุด)........รุ่น  2 ออกดอกเดือน ม.ค.เก็บเกี่ยว มี.ค. ...........รุ่น 3 ออกดอกเดือน ก.พ.เก็บเกี่ยว เม.ย. ..........รุ่น 4 ออกดอก มี.ค.เก็บเกี่ยว พ.ค. ...........รุ่น 5 ออกดอก เม.ย.เก็บเกี่ยว มิ.ย. ..........และรุ่น 6 ออกดอก พ.ค.เก็บเกี่ยว ก.ค.   หลังจากนั้นพักต้นเพื่อเตรียมสร้างผลผลิตรุ่นปีต่อไป                 

       * ระยะพัฒนาตั้งแต่ดอกถึงเป็นผล ได้แก่  ดอกตูม-ดอกบาน-ผสมติด-หมวกเจ๊ก-กระโถน-ระฆัง  ทุกระยะของการพัฒนาต่างต้องการวิธีปฏิบัติบำรุงที่แตกต่างกัน ต้องการสารอาหารต่างกัน  การให้สารอาหารผิดระยะพัฒนาการจะทำให้ส่วนกลางทรงผล (เอว) คอดหรือเล็ก แต่ส่วนล่างของผล (สะโพก) ใหญ่  ลักษณะทรงผลแบบนี้ไม่มีราคา               

       * การห่อผลเป็นสิ่งจำเป็นละเว้นไม่ได้ เริ่มห่อผลเมื่อขนาดผลเริ่มขึ้นรูป (ทรงกระโถน) โดยใช้ถุงพลาสติกกร๊อบแกร๊บมีหูหิ้ว เจาะรูก้นถุง 2-3 รูขนาดเท่านิ้วหัวแม่มือหรือใหญ่กว่าเพื่อระบายอากาศ  กรณีห่อผลที่เป็นพวงหลายๆผล ควรใช้ถุงขนาดใหญ่กว่าปกติ  ห่อแล้วมัดปากถุงโดยรวบหูหิ้วเข้าด้วยกันให้แน่นพอประมาณ               

       * หยดน้ำ (เหงื่อ) ในถุงกร๊อบแกร๊บเป็นเครื่องบ่งชี้ถึงปริมาณน้ำในต้น กล่าวคือ  ช่วงเช้าหากในถุงมีหยดน้ำเกาะจนกระทั่งสายแสงแดดเริ่มร้อนหยดน้ำที่เกาะระเหยหายไป   แสดงว่าต้นชมพู่ได้รับน้ำอย่างเพียงพอ ในทางกลับกันหากช่วงเช้าไม่มีหยดน้ำเกาะในถุงเลย  ก็แสดงว่าต้นได้รับน้ำไม่เพียงพอ ต้องเพิ่มปริมาณน้ำให้มากขึ้น               

       * การให้ปุ๋ยน้ำชีวภาพที่มีส่วนผสมของกากน้ำตาลโดยการฉีดพ่นทางใบ    ไม่เหมาะกับชมพู่เนื่องจากกากน้ำตาลในปุ๋ยน้ำชีวภาพรัดผลทำให้ผลเล็ก แม้ว่าคุณภาพภายในผลจะดีแต่จำหน่ายไม่ได้ราคาเพราะตกขนาด ดังนั้นจึงควรให้ปุ๋ยน้ำชีวภาพเฉพาะทางรากเท่านั้น โดยรดโคนต้นบริเวณทรงพุ่มและในร่องระหว่างแถวปลูก วิธีการนี้ช่วยให้ดินดี ร่วนซุย อากาศและน้ำผ่านสะดวก ต้นชมพู่จะสมบูรณ์กว่าการใช้ปุ๋ยเคมีอย่างเดียวเดี่ยวๆ หากต้องการให้ปุ๋ยน้ำชีวภาพทางใบแก่ชมพู่จะต้องทำปุ๋ยน้ำชีวภาพด้วยกลูโคสเท่านั้น                         

       * การควบคุมความสูงของต้นชมพู่สามารถทำได้หลายระดับความสูง แล้วแต่ความสะดวกหรือความพร้อมสำหรับการเข้าไปทำงาน กล่าวคือ หากต้องการยืนบนพื้นดินทำงานก็ให้ตัดยอดคุมความสูงที่ 2-2.5 เมตร หากสูงกว่านี้ต้องใช้ไม้ทำนั่งร้านแบบถาวร ซึ่งสามารถขึ้นไปยืนบนนั่งร้านนั้นทำงานได้ มีชาวสวนหลายคนปล่อยให้ต้นชมพู่สูง 7-10 ม. เป็นการเพิ่มขนาดของต้นทางสูงเพื่อสร้างปริมาณผลผลิต ความสูงระดับนี้ให้ทำนั่งร้านถาวรภายในทรงพุ่มหลายๆ ชั้นซ้อนกันขึ้นไป ความสูงชั้นละประมาณ 1-1.5 เมตรซึ่งก็ได้ผลดี ทั้งนี้ผลของชมพู่ไม่ว่าจะอยู่ ณ ความสูงระดับใดของต้น สามารถได้รับน้ำเลี้ยงไปบำรุงผลให้มีคุณภาพดีเหมือนกันทั่วทั้งต้น                        

        การควบคุมความสูงให้ตัดยอดประธานโดยตรง ณ ระดับความสูงตามต้องการ  หลังจากนั้นให้หมั่นตัดยอดที่แตกใหม่ออกเสมอๆ..........การควบคุมขนาดทรงพุ่มที่แผ่ขยายออกทางข้าง ให้ตัดปลายกิ่งประธาน ณ รัศมีความกว้างตามต้องการ หลังจากตัดปลายกิ่งประธานไปแล้วต้นจะแตกยอดกลายเป็นกิ่งใหม่ก็ให้คอยตัดกิ่งใหม่นี้ออกคงเหลือไว้เท่าที่จำเป็น โดยกิ่งแตกใหม่นี้จะไม่ออกดอกติดผลเพราะเป็นกิ่งอายุยังน้อยแต่จะออกดอกติดผลในกิ่งแก่หรือกิ่งประธาน                        

        เทคนิคการควบคุมขนาดทรงพุ่ม (ทางสูงและทางข้าง) หลังจากตัดปลายกิ่งกับยอดประธานแล้ว จะมีกิ่งแตกออกมาใหม่ ให้เลี้ยงกิ่งแตกใหม่ทั้งหมดไว้ก่อนจนได้ความยาว 50-80ซม. หลังจากนั้นแบ่งกิ่งชุดนี้เป็น 2 ส่วนๆหนึ่งตัดทิ้งครึ่งหนึ่ง  อีกส่วนหนึ่งปล่อยตามปกติ   กิ่งที่ถูกตัดจะแตกยอดใหม่จึงทำให้มีใบที่ปลายกิ่ง 2 ชุด คือ ชุดที่เกิดจากกิ่งถูกตัดกับชุดอยู่กับกิ่งเดิมซึ่งไม่ได้ตัด.........เมื่อมีใบถึงสองชุดปกคลุมต้นด้านนอกอาจจะทึบเกินไปก็ให้ลิดออกบ้าง เหลือไว้ประมาณ 50-70 เปอร์เซ็นต์ก็พอ  ขณะเดียวกันหากมียอดหรือกิ่งเกิดขึ้นใหม่ภายในทรงพุ่มให้เด็ดออกทิ้งตั้งแต่ยังเล็กเท่ายอดผักหวาน ไม่ควรปล่อยไว้จนโตเพราะจะทำให้ภายในทรงพุ่มทึบ  มีความชื้นสูง เป็นแหล่งอาศัยของแมลงศัตรูพืช และทำให้เกิดเชื้อรากินเปลือกได้                       

       * อายุต้น 5-6 ปีขึ้นไปให้ผลผลิตมาแล้วตลอด  4 ปี สภาพต้นเริ่มโทรมให้ผลผลิตน้อยและคุณภาพด้อยลง  แก้ไขด้วยการตัดแต่งกิ่งแบบทำสาวโดยตัดกิ่งย่อยและกิ่งแขนงออกทั้งหมด  คงเหลือกิ่งย่อยติดใบไว้เพียง 5-10 เปอร์เซ็นต์  และตัดแต่งรากช่วงปลายทิ้ง 1 ใน  4 จากนั้นบำรุงเรียกใบอ่อนและบำรุงเรียกรากใหม่ ประมาณ 1  ปีก็จะกลับมาให้ผลผลิตใหม่ที่ดีเหมือนเดิมได้                             

       * ฮอร์โมน เอ็นเอเอ. ช่วยเสริมอ๊อกซินธรรมชาติที่ต้นชมพู่อาจขาดแคลนเนื่องจากความสมบูรณ์ของดินและอินทรียวัตถุ  ให้ฉีดพ่นฮอร์โมน เอ็นเอเอ.ทางใบ 2-3 รอบ ตั้งแต่ระยะผลทรงกระโถนถึงเก็บเกี่ยวโดยแบ่งช่วงเวลาให้ จะให้เอ็นเอเอ.เดี่ยวๆหรือผสมร่วมกับแคลเซียมโบรอนและธาตุอาหารเสริมอื่นๆพร้อมกันเลยก็ได้จะช่วยให้ขั้วผลเหนียว  ป้องกันผลร่วงผลแตก ขยายขนาดผล รูปทรงดี สีสวย และคุณภาพดี                       

       * การใช้สารยับยั้งการเจริญเติบโต (พาโคลบิวทาโซล) ในชมพู่สามารถทำได้ ความมุ่งหมายเพื่อบังคับชมพู่ให้ออกนอกฤดูหรือในช่วงที่ต้องการ    ซึ่งได้ผลเหมือนกับการใช้ในมะม่วงและทุเรียน.......วิธีการให้กับชมพู่ต้นใหญ่หรืออายุต้นมากๆใช้วิธีฉีดพ่นทางใบ กับชมพู่ต้นเล็กหรืออายุต้นยังน้อยใช้วิธีราดโคนต้น  ทั้งนี้ก่อนให้สารยับยั้งการเจริญเติบโต ต้นชมพู่จะต้องได้รับการบำรุงให้สมบูรณ์แข็งแรงจริงๆ มิฉะนั้นอาจทำให้ต้นโทรมหรือตายได้
           การปฏิบัติบำรุงต่อผลชมพู่ต่างอายุกันไม่ยุ่งยาก  เนื่องจากชมพู่เป็นพืชไม้ผลที่ตอบสนองต่อปุ๋ยและฮอร์โมนเร็วอยู่แล้ว หลังจากให้ปุ๋ยหรือฮอร์โมนไปแล้วจะเห็นผลการเปลี่ยนแปลงได้ภายใน 2-3 วัน                         
          ช่วงบำรุงผลแก่ใกล้เก็บ ถ้าให้ปุ๋ยทางรากด้วย 13-13-21 กับให้ทางใบด้วย 0-21-74 หรือ 0-0-50 ผลเล็กขนาดรองลงมาจะชะงักการเจริญเติบโต แก้ไขด้วยการให้ทางรากด้วย8-24-24 หรือ 9-26-26 แทน ส่วนทางใบไม่ต้องให้                       
           หลังจากเก็บเกี่ยวผลแก่ไปแล้วกลับมาให้ปุ๋ยทางรากด้วย 21-7-14 ควบคู่กับให้ทางใบด้วยธาตุรอง/ธาตุเสริม (เน้น แคลเซียม โบรอน)  ก็จะสามารถขยายผลรุ่นต่อมาให้ใหญ่ขึ้นได้.........อีกทางเลือกหนึ่งก็คือ ให้ปุ๋ยทางรากด้วย 21-7-14 สลับครั้งกับ  8-24-24  กับให้ธาตุรอง/ธาตุเสริม (เน้นแคลเซียม โบรอน) ทางใบ ยืนพื้นไว้แบบให้ประจำๆ ก็ได้  เมื่อผลชุดใดแก่ก็เก็บเกี่ยวไป  ผลที่ยังไม่แก่ก็รอเก็บเกี่ยวรอบหลัง  ซึ่งก็จะทำให้มีผลผลิตให้เก็บเกี่ยวได้ตลอดปี                          

        * ช่วงผลแก่ใกล้เก็บมีฝนตกชุกมักทำให้ชมพู่ผลร่วงแตก  ฉ่ำน้ำ  รสเปรี้ยว  เนื้อไม่แน่น  ไม่กรอบ  สาเหตุมาจากไนโตรเจนเกิน แก้ไขด้วยการใส่ปุ๋ยทางรากด้วย  8-24-24 หรือ9-26-26 ไม่ควรใส่ 13-13-21 ควบคู่กับให้ทางใบด้วย 0-21-74 หรือ 0-0-50 + ธาตุรอง/ธาตุเสริม (เน้น แคลเซียม โบรอน) ควบคู่กับงดน้ำเด็ดขาด  เปิดหน้าดินโคนต้น  ทำช่องทางระบายน้ำและอย่าให้น้ำขังค้างโคนต้น                       

        * ระยะติดดอกติดผลชมพู่จะขาดน้ำไม่ได้เลย ถ้าขนาดน้ำช่วงออกดอกๆจะร่วง  เกสรผสมไม่ติด  และถ้าขาดน้ำช่วงติดผลจะเกิดอาการเนื้อบางหลวม  ไส้กลวง  เมล็ดใหญ่ รูปทรงไม่สมบูรณ์  ผลสั้นบิดเบี้ยว เนื้อแข็ง  เปลือกแข็ง                         

        * การมีน้ำในดินโคนต้นมากเกินไปจะทำให้ต้นแตกใบอ่อนไม่หยุด  ดังนั้นจึงต้องควบคุมปริมาณน้ำโดยเฉพาะในดินโคนต้นให้อยู่ในระดับความชื้น 50-80 เปอร์เซ็นต์ตลอดฤดูที่มีผลอยู่บนต้น.........การปรับสภาพโครงสร้างดิน ไม่เป็นดินเหนียวจัดและไม่เป็นดินทรายจัด แต่ให้มีส่วนผสมของอินทรียวัตถุกับเนื้อดิน  1 : 3   ที่สุด                       

        * ชมพู่ทนต่อน้ำท่วมโคนต้นได้นานนับเดือนแต่ต้องเป็นน้ำสะอาด  เพื่อไม่ให้ต้นที่อยู่ในระหว่างน้ำท่วมโทรมมากเกินไปให้พิจารณาตัดกิ่งออกบ้างเพื่อลดการคายน้ำ ควบคู่กับฉีดพ่นธาตุอาหารหลัก/รอง/เสริม  ทางใบ  ทุก 3-5 วัน                        

          สายพันธุ์                       
          พันธุ์ทั่วไป :    มะเหมี่ยว.    แก้มแหม่ม.  กะหลาป๋า.   ซาลาเปา.   น้ำหอมหรือน้ำ
                           ดอกไม้.    พลาสติก.    สาแหรก.
          พันธุ์นิยม   :   ทับทิมจันทร์.  ทูลเกล้า.   เพชรชมพูพล.  เพชรสายรุ้ง.
                           เพชรสามพราน.
                                                                         
          ปัจจุบันมีชมพู่สายพันธุ์ที่มีผู้นำเข้ามาจากต่างประเทศจำนวนมาก แต่ละสายพันธุ์ต่างมีข้อเด่นและข้อด้อยแตกต่างกัน  การตัดสินใจว่าสายพันธุ์ไหนดีกว่ากันนั้น   ต้องถือหลักความนิยมของผู้บริโภคเป็นหลัก                        

          การขยายพันธุ์                       
        - ทาบกิ่ง (ดีที่สุด).  ชำกิ่ง.  ตอน.  เสียบเปลือก.  เปลี่ยนยอด.
        - ใช้รากแก่ของชมพู่พันธุ์อะไรก็ได้ขนาดเท่าดินสอดำ ตัดแต่งรากฝอยออกบ้างเล็กน้อยใส่ถุงขุยมะพร้าวเป็นตุ้มทาบแทนตอจากเพาะเมล็ด ทำปากฉลามแล้วทาบกับกิ่งชมพู่พันธุ์ดีที่ต้องการด้วยวิธีทาบปกติ รากแก่ในถุงขุยมะพร้าวจะมีรากงอกใหม่เองพร้อมกับแผลทาบติดได้เหมือนการทาบด้วยตอจากเพาะเมล็ดทุกประการ                         

          เตรียมแปลง                       
          จัดแปลงแบบยกร่องแห้งลูกฟูก สันลูกฟูกสูง 50-80 ซม.โค้งหลังเต่า กว้าง 4-5 ม. ยาวตามความเหมาะสม  ร่องระหว่างลูกฟูกลึก 20-30 ซม.  กว้าง 1 ม.  ก้นสอบ 30-50 ซม.
                         
          ระยะปลูก                       
        - ระยะปกติแถวเดี่ยวกลางสันแปลง 4 X 5 ม.                       
        - ระยะชิดแถวคู่สลับฟันปลาที่ริมแปลง 3 X 4 ม.                                       

           เตรียมดินและอินทรีย์วัตถุ                         
        - ใส่ปุ๋ยคอก (มูลวัวเนื้อ/นม + มูลไก่ไข่/เนื้อ/นกกระทา (แห้งเก่าข้ามปี) ปีละ 2 ครั้ง
        - ให้ยิบซั่มธรรมชาติ  ปีละ 2 ครั้ง                       
        - ให้กระดูกป่น  ปีละ 1 ครั้ง                         
        - คลุมโคนต้นด้วยเศษพืชแห้งหนาๆเต็มพื้นที่บริเวณทรงพุ่ม  ล้ำออกไปถึงนอกเขตทรงพุ่ม                       
        - ให้ปุ๋ยน้ำชีวภาพระเบิดเถิดเทิงหรือจุลินทรีย์ 1-2 เดือน/ครั้ง                       

          หมายเหตุ :                       
       - การฝังซากสัตว์ เช่น หอยเชอรี่  ปลาสด  เป็นชิ้นเท่าลูกมะนาวหรือบดละเอียด ที่ชายเขตทรงพุ่ม 4-5 หลุม/ต้นทรงพุ่ม 3-5 ม. ฝังปีเว้นปี เพื่อให้ต้นมีสารอาหารกินตลอด 24 ชม. ต่อเนื่องหลายๆปีจะทำให้ต้นมีความสมบูรณ์สูงพร้อมต่อการบำรุงทุกขั้นตอน
       - ให้ปุ๋ยน้ำชีวภาพ (ทางใบ-ทางราก) บ่อยเกินไปจะทำให้ต้นหยุดการเจริญเติบโต ไม่แตกใบอ่อน  ผลหยุดขยายขนาดแล้วกลายเป็นผลแก่  การให้ทางใบอาจเป็นแหล่งอาศัยและแพร่ระบาดของเชื้อราได้                         
       - ให้กลูโคสหรือนมสัตว์สดเฉพาะช่วงสำคัญ เช่น เร่งใบอ่อนเป็นใบแก่  สะสมอาหาร  บำรุงผลกลาง ช่วงละ 1-2 ครั้ง ห่างกันครั้งละ 20-30 วัน........ถ้าให้บ่อยเกินไปจะทำให้ต้นเกิดอาการนิ่ง ไม่ตอบสนองต่อสารอาหารหรือฮอร์โมนใดๆทั้งสิ้น                       
       - ฮอร์โมนธรรมชาติและฮอร์โมนวิทยาศาสตร์จะให้ประสิทธิภาพเต็มร้อยก็ต่อเมื่อ ต้นมีสภาพความสมบูรณ์สูง                        

         เตรียมต้น                                 ตัดแต่งกิ่ง :                       
         ชมพู่ออกดอกติดผลที่ลำต้น ใต้ท้องกิ่งขนาดใหญ่ และซอกใบปลายกิ่งที่เริ่มแก่แล้ว ช่วงเตรียมต้นสะสมอาหารไม่ควรมีใบมากแต่เมื่อเริ่มออกดอกจนกลายเป็นผลแล้วจึงให้มีใบมากได้ หรือระหว่างที่มีดอก-ผลอยู่นั้น ภายนอกทรงพุ่มควรทึบเพื่อป้องกันแสงแดด ลม  และสังเคราะห์อาหาร แต่ภายในต้องโปร่งเพื่อให้อากาศถ่ายเทสะดวก                       
         การตัดแต่งกิ่งครั้งแรกควรตัดให้เหลือใบประมาณ 30 เปอร์เซ็นต์ เมื่อใบอ่อนชุดใหม่ออกมาแล้วให้มีใบประมาณ 80 เปอร์เซ็นต์จะช่วยให้การออกดอกติดผลดี
       - ตัดกิ่งที่บังแสงแดดต่อกิ่งอื่นออก ทำให้ทรงพุ่มโปร่งจนแสงแดดส่องได้ถึงทุกกิ่งทั่วภายในทรงพุ่ม  กิ่งได้รับแสงแดดจะสมบูรณ์ดีกว่ากิ่งไม่ได้รับแสงแดดหรือได้รับแสงแดดน้อย
       - ตัดกิ่งกระโดง  กิ่งในทรงพุ่ม  กิ่งคดงอ  กิ่งชี้ลง  กิ่งไขว้  กิ่งหางหนู  กิ่งเป็นโรค และกิ่งที่ออกดอกติดผลแล้วเพื่อเรียกยอดใหม่สำหรับออกดอกติดผลรุ่นใหม่ของปีต่อไป การตัดแต่งกิ่งภายในทรงพุ่มควรให้โปร่งจนแสงส่องผ่านลงไปถึงพื้นดินโคนต้นได้ 20-30 เปอร์เซ็นต์
       - ตัดยอดกิ่งประธาน (ผ่ากบาล) ณ ความสูงต้นตามต้องการ  นอกจากช่วยทำให้แสงแดดผ่านจากยอดเข้าสู่ภายในทรงพุ่มลงถึงพื้นได้อย่างทั่วถึงแล้ว แสงแดดที่ร้อนยังช่วยกำจัดเชื้อราได้เป็นอย่างดีและยังควบคุมความสูงทรงพุ่มได้อีกด้วย                       
       - นิสัยการออกดอกของชมพู่ไม่จำเป็นต้องกระทบหนาว  แต่ถ้าตัดแต่งกิ่ง-เรียกใบอ่อนช่วงต้นหน้าฝนแล้วเข้าสู่ขั้นตอนการบำรุงต่อไปตามลำดับอย่างถูกต้องสม่ำเสมอ ย่อมทำให้ต้นมีความสมบูรณ์เต็มที่ดีกว่าการตัดแต่งกิ่งในช่วงอื่น                         
         ตัดแต่งราก :                                                 
         ระยะอายุต้นยังน้อยไม่ควรตัดแต่งราก แต่ถ้าต้องการสร้างรากใหม่ให้มีประสิทธิภาพในการหาอาหารดียิ่งขึ้นใช้วิธีล่อรากด้วยการพูนโคนต้นด้วยดิน 3 ส่วนกับอินทรีย์วัตถุ 1 ส่วน........ส่วนต้นอายุมากหรือต้นแก่ที่ผลผลิตเริ่มลดให้ตัดแต่งรากได้พร้อมกับตัดแต่งกิ่งแบบทำสาว